Real African Women
Door: CK
Blijf op de hoogte en volg Christa en Krista
06 April 2014 | Zuid-Afrika, Kriel
Lieve allemaal,
Nadat we even moesten wennen zijn we hier weer helemaal ingeburgerd, afwassen, koken, spelletjes spelen, knutselen, links rijden, in de zon zitten, boeken lezen, films kijken, vroeg naar bed (het vroege opstaan komt nog;), Zulu woordjes leren en vegen like real African women, zoals Mama Rose ons vertelde, gaat ons weer prima af.
Zondagochtend wilden we naar de kerk en hadden daarom onze wekker gezet. Anke zou ons om kwart voor 9 ophalen. Toen we in de keuken kwamen was Annemarie erg verbaasd dat ze ons al zo vroeg aantrof. Wij, ons van niets bewust, antwoordden dat we naar de kerk gingen, waarop Annemarie zei dat Anke ons pas over een uur zou ophalen. Hierdoor realiseerden we ons dat die nacht de tijd op Krista haar telefoon automatisch een uur vooruit was gegaan, waardoor we dus een uur te vroeg wakker waren. We waren dus ruim op tijd, voor Christa een hele nieuwe ervaring;) Wat voor ons beide een nieuwe ervaring was, was een kerkdienst in het Afrikaans. Dit lijkt op Nederlands, maar als je het moet verstaan is het dat net niet. Wij dachten dat we het wel zouden kunnen volgen, maar dit bleek een stuk lastiger dan gedacht. Toen de afkondigingen werden gedaan konden we er werkelijk geen touw aan vast knopen dus vreesden we dat we niks mee zouden krijgen van deze dienst. Gelukkig was de dominee wat beter te verstaan en wenden we langzaam aan deze taal. Toch hadden we bij sommige stukken geen flauw idee van wat hij zei maar gelukkig konden we later weer inhaken op het verhaal. Na de dienst gingen we met z’n allen koffie drinken. Ook kwamen de kinderen van het kinderhuis om te verven en te spelen wat erg gezellig was.
Maandag gingen we weer aan het werk in het jeugdcentrum. Omdat het hier vakantie is, moesten we daar om 11 uur zijn. Na opnieuw kennis gemaakt te hebben met de kinderen en met ze gespeeld te hebben was het tijd voor een activiteit: zaklopen. We hadden de kinderen in vier groepen verdeeld, ze moesten naar een stoel toe springen en weer terug. Voor de kleintjes was het blijkbaar niet helemaal duidelijk, want ze gingen vaak niet om hun eigen stoel heen, maar kozen een willekeurige stoel uit waardoor ze veel langer bezig waren dan nodig en onze pogingen om het ze uit te leggen veranderden hier niks aan. Maar het was erg grappig om te zien en de kinderen hadden er plezier in. Na nog een balspel te hebben gedaan was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Toen de kinderen dinsdag hoorden dat we gingen knutselen reageerden ze allemaal erg enthousiast, het liefst zouden ze elke dag knutselen! We gingen drie hartjes maken met de tekst: ‘Jesus loves me!’, een knutselwerkje waarvan wij dachten dat het vrij eenvoudig was, maar de kinderen waren erg onder de indruk van het voorbeeld dat we lieten zien. Bijzonder om te merken dat zoiets eenvoudigs de kinderen zo blij kan maken! Toen het klaar was kwamen ze trots hun resultaat laten zien. ’s Avonds zijn we gezellig in het kinderhuis geweest.
Woensdagochtend hadden we met Mama Rose afgesproken dat we haar zouden ophalen in het centrum. Ze had ons van te voren al gewaarschuwd dat het erg druk zou zijn en ze dus niet wist of ze kwart voor elf zou halen. Toen we daar aankwamen was ze er inderdaad nog niet, maar wachten in de zon was voor ons natuurlijk geen probleem, en uiteindelijk was ze voor Afrikaanse begrippen nog redelijk op tijd. Vandaag stond chips rijgen op het programma. Omdat dropveters hier niet bekend zijn, moesten ze de ketting met touw maken. We hadden meer dan een meter chips bij ons, maar toch wisten we niet of we wel genoeg zouden hebben, want nu de kinderen weten dat er activiteiten georganiseerd worden weet je maar nooit hoe druk het ineens is. Gelukkig hadden we meer dan genoeg. We hadden verwacht dat de chips gelijk opgegeten zou worden, maar tot onze verbazing bleven sommige kinderen met de ketting om hun nek lopen zonder deze op te eten.
Alle kinderen zijn inmiddels op de hoogte van het feit dat wij er zijn, en dat is ook zeker te merken wanneer we in de buurt van het jeugdcentrum komen. Onder luid gejuich, het roepen van onze naam en veel knuffels lopen we het jeugdcentrum binnen. We voelen ons weer zeer gewaardeerd. Het was vandaag erg mooi weer, dus besloten we om buiten stoelendans en stopdans te doen. Omdat we het buiten deden kwamen er steeds meer kinderen op af waardoor we uiteindelijk met een grote groep waren. Voor de stopdans hadden we eigenlijk geen goede muziek om op te dansen, maar alsnog waren we onder de indruk en toch ook wel een beetje jaloers op hun ritmegevoel.
De weervoorspellingen hadden ons verteld dat het vrijdag zonnig zou zijn en 26 graden. Dus in onze zomeroutfits gingen we ontbijten waarbij we ons al snel afvroegen voor welke week deze voorspelling was geweest. Onze zomeroutfits moesten plaats maken voor een winteroutfit, want warm was het zeker niet! Omdat de kinderen elke dag vragen of we ‘crafts’ gaan doen, besloten we om aan hun verzoek te voldoen en weer te gaan knutselen. Na eerst allerlei spelletjes uit de kast gespeeld te hebben, waarbij elke keer weer andere regels gelden, was het om 2 uur tijd om te gaan knutselen. Deze keer maakten we een bloem op een rietje. Ook dit viel weer in de smaak. Ook hebben we tussendoor met de kinderen een slinger gemaakt voor Sylvanie. Zij is de dochter van Jan-Willem en Annemarie en was vandaag jarig. Toen we klaar waren in het jeugdcentrum gingen we naar haar verjaardag toe. We aten daar nasi, iets wat voor de mensen die lang niet in Nederland zijn geweest, echt een momentje waard was (Anke;). Na een gezellige avond brachten we Mama Rose naar huis. Hierbij merkten we pas hoe donker het was, daardoor was het erg moeilijk om alle gaten in de weg te ontwijken. Bij het huis van Mama Rose aangekomen vroeg zij of we even wilden wachten totdat ze de gate dicht had gedaan. Christa antwoordde hierop dat ze wel even mee zou lopen waarbij ze zich niet realiseerde dat ze Krista alleen achter liet in een auto die niet op slot kon. Krista voelde zich dus niet perse veilig;)
We moeten toegeven dat we zaterdag een beetje moe waren, ook al vragen we ons af hoe dit kan, aangezien we lange nachten maken. Misschien slapen we gewoon te lang?! Toch werden we ook vandaag weer om 11 uur in het jeugdcentrum verwacht. Omdat het niet zo druk was weken we af van ons originele plan om een estafette te doen en besloten we, omdat het zo populair is, om nog een keer stoelendans te doen. Nog steeds komen we zo af en toe jongeren tegen die we twee, of zelfs vier jaar geleden voor het laatst hebben gezien. Het is erg leuk om te merken hoe verbaasd ze zijn als ze zien dat we er echt weer zijn, en ook voor ons is het leuk om hen weer te zien, ook al moeten we soms drie keer kijken om ze te herkennen.
Zondagochtend was het weer tijd voor de kerk en deze keer waren we wel op de juiste tijd opgestaan. Dit keer konden we het in de kerk allemaal net iets beter volgen dan de vorige keer. Wel waren we even bang dat we op moesten staan om ons voor te stellen, aangezien de dominee vroeg of er nog nieuwe mensen waren en we redelijk vooraan zaten, maar gelukkig liet hij ons zitten. Het is vandaag erg mooi weer dus we hebben van de zon en onze boeken genoten. Nu we dit schrijven kunnen we zeggen dat we al best tevreden zijn met het kleurtje dat we tot nu toe hebben. We hopen dat het in Nederland niet al te mooi weer is, zodat het wel duidelijk te zien is dat wij in Afrika zijn geweest (sorry;).
Allemaal weer veel succes met werken deze week, wij genieten nog even verder;) En Pieter, tot vrijdag!
Veel liefs xxx CK
Nadat we even moesten wennen zijn we hier weer helemaal ingeburgerd, afwassen, koken, spelletjes spelen, knutselen, links rijden, in de zon zitten, boeken lezen, films kijken, vroeg naar bed (het vroege opstaan komt nog;), Zulu woordjes leren en vegen like real African women, zoals Mama Rose ons vertelde, gaat ons weer prima af.
Zondagochtend wilden we naar de kerk en hadden daarom onze wekker gezet. Anke zou ons om kwart voor 9 ophalen. Toen we in de keuken kwamen was Annemarie erg verbaasd dat ze ons al zo vroeg aantrof. Wij, ons van niets bewust, antwoordden dat we naar de kerk gingen, waarop Annemarie zei dat Anke ons pas over een uur zou ophalen. Hierdoor realiseerden we ons dat die nacht de tijd op Krista haar telefoon automatisch een uur vooruit was gegaan, waardoor we dus een uur te vroeg wakker waren. We waren dus ruim op tijd, voor Christa een hele nieuwe ervaring;) Wat voor ons beide een nieuwe ervaring was, was een kerkdienst in het Afrikaans. Dit lijkt op Nederlands, maar als je het moet verstaan is het dat net niet. Wij dachten dat we het wel zouden kunnen volgen, maar dit bleek een stuk lastiger dan gedacht. Toen de afkondigingen werden gedaan konden we er werkelijk geen touw aan vast knopen dus vreesden we dat we niks mee zouden krijgen van deze dienst. Gelukkig was de dominee wat beter te verstaan en wenden we langzaam aan deze taal. Toch hadden we bij sommige stukken geen flauw idee van wat hij zei maar gelukkig konden we later weer inhaken op het verhaal. Na de dienst gingen we met z’n allen koffie drinken. Ook kwamen de kinderen van het kinderhuis om te verven en te spelen wat erg gezellig was.
Maandag gingen we weer aan het werk in het jeugdcentrum. Omdat het hier vakantie is, moesten we daar om 11 uur zijn. Na opnieuw kennis gemaakt te hebben met de kinderen en met ze gespeeld te hebben was het tijd voor een activiteit: zaklopen. We hadden de kinderen in vier groepen verdeeld, ze moesten naar een stoel toe springen en weer terug. Voor de kleintjes was het blijkbaar niet helemaal duidelijk, want ze gingen vaak niet om hun eigen stoel heen, maar kozen een willekeurige stoel uit waardoor ze veel langer bezig waren dan nodig en onze pogingen om het ze uit te leggen veranderden hier niks aan. Maar het was erg grappig om te zien en de kinderen hadden er plezier in. Na nog een balspel te hebben gedaan was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Toen de kinderen dinsdag hoorden dat we gingen knutselen reageerden ze allemaal erg enthousiast, het liefst zouden ze elke dag knutselen! We gingen drie hartjes maken met de tekst: ‘Jesus loves me!’, een knutselwerkje waarvan wij dachten dat het vrij eenvoudig was, maar de kinderen waren erg onder de indruk van het voorbeeld dat we lieten zien. Bijzonder om te merken dat zoiets eenvoudigs de kinderen zo blij kan maken! Toen het klaar was kwamen ze trots hun resultaat laten zien. ’s Avonds zijn we gezellig in het kinderhuis geweest.
Woensdagochtend hadden we met Mama Rose afgesproken dat we haar zouden ophalen in het centrum. Ze had ons van te voren al gewaarschuwd dat het erg druk zou zijn en ze dus niet wist of ze kwart voor elf zou halen. Toen we daar aankwamen was ze er inderdaad nog niet, maar wachten in de zon was voor ons natuurlijk geen probleem, en uiteindelijk was ze voor Afrikaanse begrippen nog redelijk op tijd. Vandaag stond chips rijgen op het programma. Omdat dropveters hier niet bekend zijn, moesten ze de ketting met touw maken. We hadden meer dan een meter chips bij ons, maar toch wisten we niet of we wel genoeg zouden hebben, want nu de kinderen weten dat er activiteiten georganiseerd worden weet je maar nooit hoe druk het ineens is. Gelukkig hadden we meer dan genoeg. We hadden verwacht dat de chips gelijk opgegeten zou worden, maar tot onze verbazing bleven sommige kinderen met de ketting om hun nek lopen zonder deze op te eten.
Alle kinderen zijn inmiddels op de hoogte van het feit dat wij er zijn, en dat is ook zeker te merken wanneer we in de buurt van het jeugdcentrum komen. Onder luid gejuich, het roepen van onze naam en veel knuffels lopen we het jeugdcentrum binnen. We voelen ons weer zeer gewaardeerd. Het was vandaag erg mooi weer, dus besloten we om buiten stoelendans en stopdans te doen. Omdat we het buiten deden kwamen er steeds meer kinderen op af waardoor we uiteindelijk met een grote groep waren. Voor de stopdans hadden we eigenlijk geen goede muziek om op te dansen, maar alsnog waren we onder de indruk en toch ook wel een beetje jaloers op hun ritmegevoel.
De weervoorspellingen hadden ons verteld dat het vrijdag zonnig zou zijn en 26 graden. Dus in onze zomeroutfits gingen we ontbijten waarbij we ons al snel afvroegen voor welke week deze voorspelling was geweest. Onze zomeroutfits moesten plaats maken voor een winteroutfit, want warm was het zeker niet! Omdat de kinderen elke dag vragen of we ‘crafts’ gaan doen, besloten we om aan hun verzoek te voldoen en weer te gaan knutselen. Na eerst allerlei spelletjes uit de kast gespeeld te hebben, waarbij elke keer weer andere regels gelden, was het om 2 uur tijd om te gaan knutselen. Deze keer maakten we een bloem op een rietje. Ook dit viel weer in de smaak. Ook hebben we tussendoor met de kinderen een slinger gemaakt voor Sylvanie. Zij is de dochter van Jan-Willem en Annemarie en was vandaag jarig. Toen we klaar waren in het jeugdcentrum gingen we naar haar verjaardag toe. We aten daar nasi, iets wat voor de mensen die lang niet in Nederland zijn geweest, echt een momentje waard was (Anke;). Na een gezellige avond brachten we Mama Rose naar huis. Hierbij merkten we pas hoe donker het was, daardoor was het erg moeilijk om alle gaten in de weg te ontwijken. Bij het huis van Mama Rose aangekomen vroeg zij of we even wilden wachten totdat ze de gate dicht had gedaan. Christa antwoordde hierop dat ze wel even mee zou lopen waarbij ze zich niet realiseerde dat ze Krista alleen achter liet in een auto die niet op slot kon. Krista voelde zich dus niet perse veilig;)
We moeten toegeven dat we zaterdag een beetje moe waren, ook al vragen we ons af hoe dit kan, aangezien we lange nachten maken. Misschien slapen we gewoon te lang?! Toch werden we ook vandaag weer om 11 uur in het jeugdcentrum verwacht. Omdat het niet zo druk was weken we af van ons originele plan om een estafette te doen en besloten we, omdat het zo populair is, om nog een keer stoelendans te doen. Nog steeds komen we zo af en toe jongeren tegen die we twee, of zelfs vier jaar geleden voor het laatst hebben gezien. Het is erg leuk om te merken hoe verbaasd ze zijn als ze zien dat we er echt weer zijn, en ook voor ons is het leuk om hen weer te zien, ook al moeten we soms drie keer kijken om ze te herkennen.
Zondagochtend was het weer tijd voor de kerk en deze keer waren we wel op de juiste tijd opgestaan. Dit keer konden we het in de kerk allemaal net iets beter volgen dan de vorige keer. Wel waren we even bang dat we op moesten staan om ons voor te stellen, aangezien de dominee vroeg of er nog nieuwe mensen waren en we redelijk vooraan zaten, maar gelukkig liet hij ons zitten. Het is vandaag erg mooi weer dus we hebben van de zon en onze boeken genoten. Nu we dit schrijven kunnen we zeggen dat we al best tevreden zijn met het kleurtje dat we tot nu toe hebben. We hopen dat het in Nederland niet al te mooi weer is, zodat het wel duidelijk te zien is dat wij in Afrika zijn geweest (sorry;).
Allemaal weer veel succes met werken deze week, wij genieten nog even verder;) En Pieter, tot vrijdag!
Veel liefs xxx CK
-
06 April 2014 - 17:29
Ineke:
Hee Christa en Krista,
Klinkt weer helemaal oud en vertrouwd!! Heerlijk!! Geniet er nog even van.
En het is hier van de week heerlijk weer geweest maar vandaag is het grijs en valt er regen.
Ik ben er niet bang voor dat jullie kleurtje straks in NL op zal vallen.
Geniet nog even samen, voor je het weet staat Pieter op de stoep :-)
Enjoy!!!
Kus fam Maaijen
-
06 April 2014 - 17:59
Fam Harthoorn:
Leuk hoor dames! Wat mooi om te lezen dat jullie zoveel kids blij maken met voor jullie eenvoudige dingen...
En kom maar op met die foto's!!!
Kunnen we ook een beetje zien hoe bruin wij hier moeten zijn als jullie terugkomen...;-) -
06 April 2014 - 19:27
Lianne:
Heey meiden!
Wat een leuke verslagen. En wat super leuk dat die kinderen jullie herkennen!
Elke dag een nieuwe activiteit verzinnen lijkt me wel lastig.. Heel veel plezier nog, en niet té bruin worden hoor!
Liefs, Lianne -
06 April 2014 - 20:32
Florie:
he christa en krista alweer ruim een week weg.
en wat super dat jullie het weer zo gezellig hebben.
doe annemarie maar de groeten uit waarder.
en jullie ook weer een leuke week he
gr pa en ma de koning. -
06 April 2014 - 22:49
Madelon:
Lieve meiden!
Wat een leuk verhaal weer! Chris, niet te bruin worden,
Anders durven we niet meer naast je te staan op de foto op Dais bruiloft;)
Nee hoor geniet maar lekker! Heel veel plezier daar en kijk uit!
Xx Mad -
08 April 2014 - 08:19
Jacques:
Hallo Christa en Krista,
Heel leuk om jullie verslagen te lezen en ook daardoor een beetje het gevoel mee te krijgen van jullie ervaringen en belevenissen daar in het verre Afrika.
Hartelijke groet,
Jacques. -
08 April 2014 - 17:19
Joke Postma:
Heey meiden,
Wat leuk dat jullie het zo gezellig hebben met elkaar.
De verslagen zijn erg leuk en interessant. Ik begrijp dat Pieter eind van de week jullie op komt zoeken.
Heel veel plezier en de groeten van Hans en Joke. -
09 April 2014 - 18:40
Ria Van Ooijen:
Hoi Krista (en andere Christa die we niet kennen),
Zo te lezen vermaken jullie je prima. Het klinkt allemaal of jullie niet weg zijn geweest daar, zo vertrouwd.
Goed werk hoor!!! Petje af!!
Geniet nog van alle dingen die op jullie af komen, de tijd gaat snel. En ja.....het is gauw vrijdag Krista.
Pieter was al druk aan het poetsen hoorde ik. Ha, ha.
Doei, doei, veel plezier nog samen en straks met die gekke neef van ons erbij.
lfs Ria , Erwin en Yordi -
12 April 2014 - 12:11
Carla En Arie Van Der Toorn:
Beste Christa en Krista
wat goed dat jullie er weer zijn.
Geniet er van!!
Liefs Carla en arie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
