We zijn weer terug!
Door: Christa en Krista
Blijf op de hoogte en volg Christa en Krista
29 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Kriel
Dag trouwe volgers;)
Jullie hebben ons even moeten missen, maar daar zijn we weer hoor!!:)
Deze reis begon, zoals altijd, met een sponsoractie. Zoals jullie weten hebben we al op veel verschillende manieren geld opgehaald dus iets nieuws verzinnen is dan best lastig! Eerlijk gezegd wilden we iets wat snel en makkelijk was en natuurlijk veel geld op zou brengen. Dus na lang nadenken en overleggen waarbij ideeën als een feest, eten, een veiling enzovoorts voorbij waren gekomen, kwam iemand met het idee om stroopwafels te verkopen : lekker en makkelijk! En dat was inderdaad zo! Toen het bekend was stroomden de bestellingen binnen en al gauw zaten we op de 400 pakjes en dit zijn er uiteindelijk 620 geworden!! Jullie allemaal nogmaals super bedankt:) En het is jullie natuurlijk niet ontgaan dat er ineens zoveel goed gekapte en mooi verzorgde mensen door Bodegraven liepen: dit is het werk van Marissa en Linda die zich helemaal voor ons goede doel ingezet hebben. Ook daarmee hebben we zo’n €200 opgehaald! Al met al waren het dus zeker geslaagde acties en konden we hier een mooi bedrag mee naar toe nemen. Wat er mee gedaan wordt dat horen jullie later.
Toen kwam het moment dat we onze koffer in moesten pakken. Altijd weer een lastige opgave.. Zeker nu we in de herfst gaan, want ja koud kan het dan ook best zijn. Lange broeken, driekwartsbroeken, korte broeken, rokjes, jurkjes, bikini’s, hempjes, korte mouwen, lange mouwen, warme truien, vesten, slippers, sportschoenen, laarsjes, sokken, jasjes enzovoorts, 23 kilo voor een hele maand is dan echt niet zo heel veel hoor!;) Maar na veel passen, meten en uit eindelijk op de koffers gezeten te hebben zijn ze toch dicht gegaan. En natuurlijk hebben we teveel spullen mee, maar beter te veel dan te weinig, toch?!
De dag voor en de dag van vertrek waren nog even heel druk omdat we te horen kregen dat we allebei geslaagd waren voor onze HBO Pedagogiek (jeeeeejjjjjjjjj!!!) dus we moesten nog snel allerlei papierwerk invullen, opsturen en ons uitschrijven voor de opleiding! Maar gelukkig is alles gelukt en gaan we voorlopig even niet meer studeren!!
Om precies 12 uur stonden Krista en Pieter klaar om Christa op te halen. Het zal niemand verbazen dat Christa er toen nog niet helemaal klaar voor was. Het Bodegraafs kwartiertje is op haar zeker van toepassing. Maar toen ook zij er eindelijk klaar voor was konden we vertrekken. Op Schiphol moesten we al snel afscheid nemen van Pieter (sniksnik) aangezien hij nu toch echt de lang uitgestelde vaccinatieprikken moest gaan halen. We hopen dat ze je niet teveel pijn gedaan hebben daar..!:P
Nadat we onze 83 kilo aan bagage hadden ingecheckt voelden we ons wel een klein beetje beschaamd. Maar iets minder dan de helft van deze kilo’s zijn boodschappen voor de mensen hier, dus het valt nog best mee;) Daarna wilden we door de douane, maar toen bleek dat we bij de verkeerde ingang stonden, een teken dat we te lang niet hadden gevlogen! Na wat gegeten te hebben en een laatste teken van leven achter te hebben gelaten op social media waren we klaar om te vertrekken. Na lekker gefouilleerd te zijn en een deobusje te hebben meegesmokkeld mochten we het vliegtuig in. Gelukkig verliep de eerste vlucht vlekkeloos en kwam Christa haar voorgevoel om neer te storten niet uit.
Toen we bij de douane kwamen was het wel weer duidelijk dat we in Cairo waren. Het onvriendelijke personeel begroette ons op geheel eigen wijze: niet dus. Doordat we in het vliegtuig rijst voorgeschoteld hadden gekregen moesten we nog wel even wat bij eten. Bij de Burger King werd ons een kindermenu aangeraden, laten we dat maar als compliment beschouwen. Toen we onze buikjes rond hadden gegeten was het alweer tijd voor de volgende vlucht. In het vliegtuig hadden we de middelste stoelen van een rij van vier. En we waren echt niet van plan om de buitenste twee af te staan, dus na iedereen indringend aangekeken te hebben om zo duidelijk te maken dat ze door moesten lopen (alsof dat helpt) bleven de buitenste stoelen leeg. Na een inwendige vreugdedans (ja echt, zo blij waren we!) konden we lekker gaan liggen om 8 uur later weer wakker te worden. Dit is natuurlijk niet helemaal gelukt, maar toch hebben we nog nooit zoveel geslapen in een vliegtuig. Gelukkig is dit vliegtuig niet van de radar verdwenen en zijn we veilig in Johannesburg geland.
Toen we bij de aankomsthal kwamen stond Annemarie ons op te wachten en haar enthousiaste begroeting voelde weer vertrouwd. Onderweg naar huis moesten we nog even een jongen uit het kinderhuis ophalen. Hij zou met de taxi naar de parkeerplaats komen en vertelde dat hij er ‘bijna’ was. Dat bijna duurde uiteindelijk anderhalf uur. We wisten gelijk weer dat we in Afrika waren;)
Thuis aangekomen waren we zo moe dat we even zijn gaan slapen omdat we ’s middags al gelijk aan het werk gingen bij de zondagsschool. Na deze powernap konden we er weer tegen aan. Aan de kinderen in het jeugdcentrum was van te voren al verteld dat we kwamen, maar toch zorgde onze aankomst voor verbaasde gezichten. Ze waren erg blij dat we echt gekomen waren! We werden enthousiaste begroet met heel veel knuffels. Iedereen wilde gelijk de trouwring van Krista zien. En volgens één kind was Christa toch wel echt veranderd: donkerder haar, lichtere ogen, rodere huid en slanker dan eerst, het was haar zelf nog niet opgevallen;)
De zondagsschool begon en dat was weer net zoals we het ons herinnerden: veel dansen, klappen en zingen. Daarna was het tijd voor spelletjes: aardappelpoepen, eilopen en sok slaan. De kinderen hadden het erg naar hun zin, en wij ook! Een geslaagd eerste dagje maar we waren ook wel weer blij om naar huis te gaan omdat het powernapje toch niet heel veel had geholpen. Na een lekkere Hollandse pot gegeten te hebben (de aardappels en mayonaise zijn weer extra ingeslagen nu wij er zijn), gingen we lekker naar bed!
Liefs en een dikke kus van ons
Jullie hebben ons even moeten missen, maar daar zijn we weer hoor!!:)
Deze reis begon, zoals altijd, met een sponsoractie. Zoals jullie weten hebben we al op veel verschillende manieren geld opgehaald dus iets nieuws verzinnen is dan best lastig! Eerlijk gezegd wilden we iets wat snel en makkelijk was en natuurlijk veel geld op zou brengen. Dus na lang nadenken en overleggen waarbij ideeën als een feest, eten, een veiling enzovoorts voorbij waren gekomen, kwam iemand met het idee om stroopwafels te verkopen : lekker en makkelijk! En dat was inderdaad zo! Toen het bekend was stroomden de bestellingen binnen en al gauw zaten we op de 400 pakjes en dit zijn er uiteindelijk 620 geworden!! Jullie allemaal nogmaals super bedankt:) En het is jullie natuurlijk niet ontgaan dat er ineens zoveel goed gekapte en mooi verzorgde mensen door Bodegraven liepen: dit is het werk van Marissa en Linda die zich helemaal voor ons goede doel ingezet hebben. Ook daarmee hebben we zo’n €200 opgehaald! Al met al waren het dus zeker geslaagde acties en konden we hier een mooi bedrag mee naar toe nemen. Wat er mee gedaan wordt dat horen jullie later.
Toen kwam het moment dat we onze koffer in moesten pakken. Altijd weer een lastige opgave.. Zeker nu we in de herfst gaan, want ja koud kan het dan ook best zijn. Lange broeken, driekwartsbroeken, korte broeken, rokjes, jurkjes, bikini’s, hempjes, korte mouwen, lange mouwen, warme truien, vesten, slippers, sportschoenen, laarsjes, sokken, jasjes enzovoorts, 23 kilo voor een hele maand is dan echt niet zo heel veel hoor!;) Maar na veel passen, meten en uit eindelijk op de koffers gezeten te hebben zijn ze toch dicht gegaan. En natuurlijk hebben we teveel spullen mee, maar beter te veel dan te weinig, toch?!
De dag voor en de dag van vertrek waren nog even heel druk omdat we te horen kregen dat we allebei geslaagd waren voor onze HBO Pedagogiek (jeeeeejjjjjjjjj!!!) dus we moesten nog snel allerlei papierwerk invullen, opsturen en ons uitschrijven voor de opleiding! Maar gelukkig is alles gelukt en gaan we voorlopig even niet meer studeren!!
Om precies 12 uur stonden Krista en Pieter klaar om Christa op te halen. Het zal niemand verbazen dat Christa er toen nog niet helemaal klaar voor was. Het Bodegraafs kwartiertje is op haar zeker van toepassing. Maar toen ook zij er eindelijk klaar voor was konden we vertrekken. Op Schiphol moesten we al snel afscheid nemen van Pieter (sniksnik) aangezien hij nu toch echt de lang uitgestelde vaccinatieprikken moest gaan halen. We hopen dat ze je niet teveel pijn gedaan hebben daar..!:P
Nadat we onze 83 kilo aan bagage hadden ingecheckt voelden we ons wel een klein beetje beschaamd. Maar iets minder dan de helft van deze kilo’s zijn boodschappen voor de mensen hier, dus het valt nog best mee;) Daarna wilden we door de douane, maar toen bleek dat we bij de verkeerde ingang stonden, een teken dat we te lang niet hadden gevlogen! Na wat gegeten te hebben en een laatste teken van leven achter te hebben gelaten op social media waren we klaar om te vertrekken. Na lekker gefouilleerd te zijn en een deobusje te hebben meegesmokkeld mochten we het vliegtuig in. Gelukkig verliep de eerste vlucht vlekkeloos en kwam Christa haar voorgevoel om neer te storten niet uit.
Toen we bij de douane kwamen was het wel weer duidelijk dat we in Cairo waren. Het onvriendelijke personeel begroette ons op geheel eigen wijze: niet dus. Doordat we in het vliegtuig rijst voorgeschoteld hadden gekregen moesten we nog wel even wat bij eten. Bij de Burger King werd ons een kindermenu aangeraden, laten we dat maar als compliment beschouwen. Toen we onze buikjes rond hadden gegeten was het alweer tijd voor de volgende vlucht. In het vliegtuig hadden we de middelste stoelen van een rij van vier. En we waren echt niet van plan om de buitenste twee af te staan, dus na iedereen indringend aangekeken te hebben om zo duidelijk te maken dat ze door moesten lopen (alsof dat helpt) bleven de buitenste stoelen leeg. Na een inwendige vreugdedans (ja echt, zo blij waren we!) konden we lekker gaan liggen om 8 uur later weer wakker te worden. Dit is natuurlijk niet helemaal gelukt, maar toch hebben we nog nooit zoveel geslapen in een vliegtuig. Gelukkig is dit vliegtuig niet van de radar verdwenen en zijn we veilig in Johannesburg geland.
Toen we bij de aankomsthal kwamen stond Annemarie ons op te wachten en haar enthousiaste begroeting voelde weer vertrouwd. Onderweg naar huis moesten we nog even een jongen uit het kinderhuis ophalen. Hij zou met de taxi naar de parkeerplaats komen en vertelde dat hij er ‘bijna’ was. Dat bijna duurde uiteindelijk anderhalf uur. We wisten gelijk weer dat we in Afrika waren;)
Thuis aangekomen waren we zo moe dat we even zijn gaan slapen omdat we ’s middags al gelijk aan het werk gingen bij de zondagsschool. Na deze powernap konden we er weer tegen aan. Aan de kinderen in het jeugdcentrum was van te voren al verteld dat we kwamen, maar toch zorgde onze aankomst voor verbaasde gezichten. Ze waren erg blij dat we echt gekomen waren! We werden enthousiaste begroet met heel veel knuffels. Iedereen wilde gelijk de trouwring van Krista zien. En volgens één kind was Christa toch wel echt veranderd: donkerder haar, lichtere ogen, rodere huid en slanker dan eerst, het was haar zelf nog niet opgevallen;)
De zondagsschool begon en dat was weer net zoals we het ons herinnerden: veel dansen, klappen en zingen. Daarna was het tijd voor spelletjes: aardappelpoepen, eilopen en sok slaan. De kinderen hadden het erg naar hun zin, en wij ook! Een geslaagd eerste dagje maar we waren ook wel weer blij om naar huis te gaan omdat het powernapje toch niet heel veel had geholpen. Na een lekkere Hollandse pot gegeten te hebben (de aardappels en mayonaise zijn weer extra ingeslagen nu wij er zijn), gingen we lekker naar bed!
Liefs en een dikke kus van ons
-
29 Maart 2014 - 14:35
Ans Van Der Toorn:
Hallo dames,
Wat leuk dat we weer van jullie verhalen mogen genieten.
Gelukkig is de reis goed verlopen en zijn jullie veilig aangekomen.
We wensen jullie een hele fijne tijd daar!
Groetjes papa en mama -
29 Maart 2014 - 15:58
Karin:
gelijk aan de slag gegaan dus!!
leuk verhaal.
echt mazzel dat jullie extra stoelen hadden in het vliegtuig,
geniet er van
-
29 Maart 2014 - 17:30
Corine:
Hoi meiden,
Fijn dat jullie reis voorspoedig is verlopen, leuk om jullie belevenissen te volgen.
Ik wens jullie een goede tijd daar, fijn om zo je medemens te helpen!
Gods zegen toegewenst! -
29 Maart 2014 - 21:29
Hillie :
Goed om te horen datde reis goed is verlopen.
Het is weer genieten van jullie enthousiaste verhalen.
Het klinkt alsof jullie niet weg zijn geweest.
Een fijne tijd toegewenst en we hopen dat jullie veel
kunnen betekenen voor de kinderen daar.
Groetjes Pa en Ma de Kruijf. -
29 Maart 2014 - 22:21
Florie:
Hoi. Meiden wat gezellig klinkt hetallemaal weer.
Zei vanmiddag tegen ineke denk dat ze al. Weer. Helemaal zijn ingeburgerd.
Fijn hoor maak er een. Mooie tijd van.
Dikke kus krista.
Gr pa en ma -
30 Maart 2014 - 08:29
Willy:
Eey meiden! Gaaf om jullie weer te kunnen volgen in ZA. Veel plezier en een mooie tijd met elkaar en de SAkids!! Liefs van Willy.
PS Cris, Owami is donderdagmiddag èn vrijdagmiddag tot 19u bij die vrouw geweest ;-), maar het is supermooi! -
31 Maart 2014 - 08:41
Jacolien:
Leuk om te lezen! Fijn dat de reis goed zijn en dus niet neergestort (haha!).Veel plezier en succes daar!! Xx -
31 Maart 2014 - 19:10
Madelon:
Klinkt goed meiden! Geniet ervan! -
01 April 2014 - 13:47
Ineke:
Hee dames,
Wie van jullie heeft dit schrijf talent?
Gelukkig zijn jullie niet neer gestort en kunnen jullie je nu storten op het werk en het leven daar!!
Heel veel plezier!!
En wij zorgen wel voor Pieter hoor :-)
Hij eet vanavond met ons mee.
x fam Maaijen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
