Jeugdcentrum,ziekenhuis,spelletjes en gezelligheid
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Christa en Krista
15 Oktober 2010 | Zuid-Afrika, Kriel
Lieve allemaal!
We zijn hier nog maar een week, maar het voelt als een maand. In positieve zin dan! Alles is weer precies zoals het was!
Maandag was het dan eindelijk zover: We gingen naar ónze kinderen en Mama Rose in Kriel! Het was heerlijk om daar weer te zijn, de meeste kinderen herkenden ons nog, maar keken wel een beetje de kat uit de boom. Toen ze na een poosje weer helemaal aan ons gewend waren was het weer net als vorig jaar. Ze omhelzen ons, vragen aandacht, willen spelletjes doen enz. En de grapjes beginnen ook weer. Wij dachten dat het zusje van Nkosinathi, Poppi heette. Dus wij vroegen hoe het met haar ging. Nou, de kinderen die er bij zaten kwamen niet meer bij van het lachen! Poppi, hoe verzonnen we het. Haha. Inmiddels is het een algemene grap want iedereen vraagt: ‘Where’s Poppi?’ Ze lachen ons dus gewoon uit. Hoe ze echt heet dat weten we nog steeds niet, en waar ze is ook niet.
Dinsdagochtend hebben we in de zon gezeten, we moesten het er van nemen want het weerbericht had ons verteld dat het weer vanaf donderdag heel anders zou zijn. ’s Middags zijn we weer naar het jeugdcentrum gegaan en hebben we stoelendans gedaan. ’s Avonds hebben we met Nomkosi (de vrouw die hier tijdelijk in huis woont) memorie gespeeld. De hele kamer zat vol met Nederlanders dus wij dachten laten we een goede daad doen door een spelletje met haar te spelen. Natuurlijk vonden we het zelf ook leuk. Nomkosi en Krista hadden afgesproken om vals te spelen, maar dat viel niet mee. Omdat ze beide niet echt aan het opletten waren en natuurlijk doordat Christa erg goed (?!)is in dit spelletje en daarom ook beide keren gewonnen heeft.
Woensdag was het vroeg op staan. Gelukkig zijn we typische ochtendmensen dus hier hadden we totaal geen moeite mee. We gingen met Anke mee naar het ziekenhuis in Witbank. Daar moest zij medicijnen ophalen voor een jongen in Tuberlihle. Het ging allemaal op z’n Afrikaans, dus veel wachten, veel mensen, geen logisch systeem en alles op z’n elfendertigst. Na zo’n 3 uur liepen we eindelijk het ziekenhuis uit. Daarna zijn we nog even gaan winkelen in Witbank. Daar hebben we ons heel netjes gedragen en bijna niks gekocht. Alleen wat dingen die we écht nodig hadden! Om 3 uur waren we weer terug en gingen we door naar het jeugdcentrum.
Net als vorig jaar gingen was het ook deze avond weer bidavond. We bespraken waar we voor wilden bidden en iedereen kon daarna bidden.
Donderdag moesten we weer vroeg op want we gingen met Mama Lizzy en twee kinderen van het kinderhuis naar een HIV-Aids kliniek. De kinderen moesten voor controle en we moesten de medicijnen van de andere kinderen ophalen. Na twee uur rijden kwamen we eindelijk bij de kliniek aan en daar begon het wachten weer. We waren erop voorbereidt dat we heel dag zouden moeten wachten maar het viel gelukkig erg mee. Met de kinderen was alles goed, we kregen de medicijnen mee en over een maand moeten ze weer terug komen. Rond 2 uur waren we weer thuis. De rest van de middag hebben we niet zoveel gedaan.
’s Avonds hebben Eddie en Addie (eigenlijk Albert en Addie, maar dat hebben we voor ons gemak even veranderd) pannenkoeken gebakken. Het was erg gezellig in de keuken, Addie kan nog wel eens druk zijn, maar daar kunnen wij gelukkig heel goed mee omgaan. De pannenkoeken waren heerlijk en toen we allemaal ‘soetie’ waren gingen we 30 seconds spelen. De emoties liepen hoog op en soms konden sommige de woorden en mensen niet meer uit elkaar halen. Eddie was bijvoorbeeld in de veronderstelling dat Snoop Dog één van de zeven dwergen was. Zie je hem er al tussen lopen? ;) Voor de wat ouderen onder ons koste dit spel de helft van hun leven, maar je moet er iets voor over hebben als je wilt winnen. Na een pauze om onze hartslag te laten dalen begonnen we weer vol enthousiasme aan een 2de ronde. Om half 11 gingen we allemaal naar bed maar iedereen stond nog strak van de adrenaline dus slapen werd hem nog even niet. Addie stond hélémaal te stuiteren, arme Eddie, zij slapen namelijk op 1 kamer.
Nu we dit verhaal schrijven zitten we in barre weersomstandigheden. Christa zit met een sjaal om, dik vest aan en sokken onder haar korte broek te wachten tot de zon weer gaat schijnen. Krista heeft het nog niet zo moeilijk ;) Verder ligt Noeska achter de stoel te hijgen en staat Zoë op de gang te bibberen, omdat Christa haar om slinkse wijze naar de gang had gelokt en snel de deur dicht trok (dit zijn trouwens de honden).
Dit weekend gaan we op zaterdag een film kijken in het jeugdcentrum en zondag word Annemarie 60 jaar jong dus dat beloofd een gezellige dag.
We wensen jullie allemaal een heel gezellig weekend en bedankt voor het lezen van dit uitzonderlijk leuke verhaal.
Liefs Chris en Kris
We zijn hier nog maar een week, maar het voelt als een maand. In positieve zin dan! Alles is weer precies zoals het was!
Maandag was het dan eindelijk zover: We gingen naar ónze kinderen en Mama Rose in Kriel! Het was heerlijk om daar weer te zijn, de meeste kinderen herkenden ons nog, maar keken wel een beetje de kat uit de boom. Toen ze na een poosje weer helemaal aan ons gewend waren was het weer net als vorig jaar. Ze omhelzen ons, vragen aandacht, willen spelletjes doen enz. En de grapjes beginnen ook weer. Wij dachten dat het zusje van Nkosinathi, Poppi heette. Dus wij vroegen hoe het met haar ging. Nou, de kinderen die er bij zaten kwamen niet meer bij van het lachen! Poppi, hoe verzonnen we het. Haha. Inmiddels is het een algemene grap want iedereen vraagt: ‘Where’s Poppi?’ Ze lachen ons dus gewoon uit. Hoe ze echt heet dat weten we nog steeds niet, en waar ze is ook niet.
Dinsdagochtend hebben we in de zon gezeten, we moesten het er van nemen want het weerbericht had ons verteld dat het weer vanaf donderdag heel anders zou zijn. ’s Middags zijn we weer naar het jeugdcentrum gegaan en hebben we stoelendans gedaan. ’s Avonds hebben we met Nomkosi (de vrouw die hier tijdelijk in huis woont) memorie gespeeld. De hele kamer zat vol met Nederlanders dus wij dachten laten we een goede daad doen door een spelletje met haar te spelen. Natuurlijk vonden we het zelf ook leuk. Nomkosi en Krista hadden afgesproken om vals te spelen, maar dat viel niet mee. Omdat ze beide niet echt aan het opletten waren en natuurlijk doordat Christa erg goed (?!)is in dit spelletje en daarom ook beide keren gewonnen heeft.
Woensdag was het vroeg op staan. Gelukkig zijn we typische ochtendmensen dus hier hadden we totaal geen moeite mee. We gingen met Anke mee naar het ziekenhuis in Witbank. Daar moest zij medicijnen ophalen voor een jongen in Tuberlihle. Het ging allemaal op z’n Afrikaans, dus veel wachten, veel mensen, geen logisch systeem en alles op z’n elfendertigst. Na zo’n 3 uur liepen we eindelijk het ziekenhuis uit. Daarna zijn we nog even gaan winkelen in Witbank. Daar hebben we ons heel netjes gedragen en bijna niks gekocht. Alleen wat dingen die we écht nodig hadden! Om 3 uur waren we weer terug en gingen we door naar het jeugdcentrum.
Net als vorig jaar gingen was het ook deze avond weer bidavond. We bespraken waar we voor wilden bidden en iedereen kon daarna bidden.
Donderdag moesten we weer vroeg op want we gingen met Mama Lizzy en twee kinderen van het kinderhuis naar een HIV-Aids kliniek. De kinderen moesten voor controle en we moesten de medicijnen van de andere kinderen ophalen. Na twee uur rijden kwamen we eindelijk bij de kliniek aan en daar begon het wachten weer. We waren erop voorbereidt dat we heel dag zouden moeten wachten maar het viel gelukkig erg mee. Met de kinderen was alles goed, we kregen de medicijnen mee en over een maand moeten ze weer terug komen. Rond 2 uur waren we weer thuis. De rest van de middag hebben we niet zoveel gedaan.
’s Avonds hebben Eddie en Addie (eigenlijk Albert en Addie, maar dat hebben we voor ons gemak even veranderd) pannenkoeken gebakken. Het was erg gezellig in de keuken, Addie kan nog wel eens druk zijn, maar daar kunnen wij gelukkig heel goed mee omgaan. De pannenkoeken waren heerlijk en toen we allemaal ‘soetie’ waren gingen we 30 seconds spelen. De emoties liepen hoog op en soms konden sommige de woorden en mensen niet meer uit elkaar halen. Eddie was bijvoorbeeld in de veronderstelling dat Snoop Dog één van de zeven dwergen was. Zie je hem er al tussen lopen? ;) Voor de wat ouderen onder ons koste dit spel de helft van hun leven, maar je moet er iets voor over hebben als je wilt winnen. Na een pauze om onze hartslag te laten dalen begonnen we weer vol enthousiasme aan een 2de ronde. Om half 11 gingen we allemaal naar bed maar iedereen stond nog strak van de adrenaline dus slapen werd hem nog even niet. Addie stond hélémaal te stuiteren, arme Eddie, zij slapen namelijk op 1 kamer.
Nu we dit verhaal schrijven zitten we in barre weersomstandigheden. Christa zit met een sjaal om, dik vest aan en sokken onder haar korte broek te wachten tot de zon weer gaat schijnen. Krista heeft het nog niet zo moeilijk ;) Verder ligt Noeska achter de stoel te hijgen en staat Zoë op de gang te bibberen, omdat Christa haar om slinkse wijze naar de gang had gelokt en snel de deur dicht trok (dit zijn trouwens de honden).
Dit weekend gaan we op zaterdag een film kijken in het jeugdcentrum en zondag word Annemarie 60 jaar jong dus dat beloofd een gezellige dag.
We wensen jullie allemaal een heel gezellig weekend en bedankt voor het lezen van dit uitzonderlijk leuke verhaal.
Liefs Chris en Kris
-
15 Oktober 2010 - 11:11
Gertrude:
Haha geweldig om jullie verhaal te lezen, echt leuk!! Geniet ervan daar;)
liefs truus -
15 Oktober 2010 - 11:26
Cobie:
leukk!
Enne ik ga pas vandaag naar zeeland hoor;)!
xx -
15 Oktober 2010 - 12:21
Jacco:
Heel mooi! -
15 Oktober 2010 - 13:33
Willy:
Dag lieve meiden!!!
Wauw!! Wat heerlijk om jullie verhalen vanuit ZA te lezen. Je begrijpt dat er hier enige jaloezie heerst...maaaaar onze tijd komt nog wel ;-). Mooi dat jullie het omschrijven als 'thuis komen'. Heel herkenbaar! Realizeer je wel dat jullie deze keer slechts 3 wk in het mooiste land van de wereld zijn in tegenstelling tot vorig jaar met 3 mnd! Dus geniet per dag ook 4x zoveel!!!! Maak er een mooie tijd van, knuffel die prachtige kroeskoppies maar extra veel en wij genieten op een afstandje met jullie mee!
Vandaag is het overigens een sombere rillerige natte dag, bij jullie zal het ongetwijfeld beter zijn.
Veel liefs en baie drukkies,
Kees, Willy, Lerato & Owami. -
15 Oktober 2010 - 16:34
Ineke:
Hee dames,
Goed om te lezen dat jullie weer helemaal je plekkie hebben gevonden!! Geniet er lekker van!!! En komt het zonnetje nog wel terug?? Veel zegen in ZA.
Liefs Ineke
-
15 Oktober 2010 - 21:27
Opa/oma V/d Toorn:
lieve Chris en kris, wat
hebben jullie weer leuke dingen meegemaakt,en heb
weer je plekje gevonden.
geweldig om dat mee te maken. de groetjes van ons en geniet er van.
opa en oma. -
16 Oktober 2010 - 15:46
Marianne:
Heej Krista!
Wat leuk om jullie verhalen te lezen! Wij zijn net terug uit Egypte, ook lekker nog een week vrij. Nog heel veel plezier en hoop dat het weer, weer een beetje opknapt. Tot in november! liefs marianne (570) -
16 Oktober 2010 - 19:58
Ammerens:
leuk! veel plezier verder!xx -
17 Oktober 2010 - 15:26
Fam. C.de Koning:
He lieve Krista,
Leuk om weer een verhaal van je te lezen hoe het bij jullie is, goed om weer terug te zijn zo te horen.
heel veel succes met je verdere werk daar en geniet er maar van, hier begint het ook weer wat kouder te worden, in de ochtend weer de autoruit krabben gek zat,
en met je moeder heel goed bezig met zwemmen
groetjes uit driebruggen,
cor,marjon,nicole,arris,
vera,mark
-
17 Oktober 2010 - 21:49
Pa Ma Bodegraven:
He (Ch)(K)rista's Pittige verhalen hoor van jullie. Mooi dat jullie zo ontvangen worden door de kinderen. Dat houdt wel in dat je met de volgende reis natuurlijk niet te lang moet wachten anders herkennen ze julie niet meer!!!!
We gaan nu nog even de slingers voor je broer ophangen, en we zullen je kaart niet vergeten!
Fijne weken nog. -
19 Oktober 2010 - 11:28
Corinna:
Ha meiden, het vertrouwde webmaster bericht komt weer in mijn emailbox. Geniet jullie dan geniet ik weer van jullie verhalen. Veel plezier, -
19 Oktober 2010 - 20:31
Karin:
He dames,
Leuk om alles weer te lezen,
vlechtjes al weer in jullie haar of toch maar niet!!
de kinderen weer leuk aan het vermaken met activiteiten?
kunnen jullie ook nog een beetje zwemmen of is het daar nog te koud voor! geniet er nog even van...
tot snel!
liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
